در ترابزون قبل از انجام
بازنگرد

صبحانه: قبل از امتحان صبحانه ترابزون در یکی از مکان های متعدد صبحانه در ترابزون، که کاچی مشهورترین آنها است، این شهر را ترک نکنید.

کوچه اوزون (بلند): به هنگام قدم زدن در این خیابان پیاده رو شما بسیاری از بوتیک ها، کتابفروشی ها، فروشگاه های کفش، مغازه های فروش سوغاتی، فروشگاه های لوازم الکترونیک و فروشگاه های بزرگ مواجه می شوید.

کمرآلتی (زیر طاق) تاریخی: در زیر طاق تاریخی، که در آن مغازه های مختلف وجود دارد؛ شما می توانید محصولات سنتی بافتنی ترابزون، فروشگاه های ابزار فروشی، مچ بندهای بافتنی و محصولات ملیله کاری را پیدا کنید.

قلعه ترابزون: کسنوفون که این شهر را در قرن ۴ پیش از میلاد دیده است، صحبت از دیوارهای قلعه می کند. دیوارهای قلعه ترابزون به سه بخش حصار بالا، قلعه داخلی، حصار مرکزی و حصار پایین تقسیم می شوند.

کوشک آتاتورک: کوشک آتاتورک یک ساختمان ثبت شده شامل ۴ طبقه از جمله زیرزمین است. در متن آویزان شده بر دیوارهای سالن که به مکان های دیگر موجود در طبقه همکف باز می شود، می توانید سخنرانی آتاتورک در ۱۵ سپتامبر ۱۹۲۴ در ضیافت برگزار شده توسط شهرداری ترابزون را ببینید. بر روی دیوارهای سالن طبقه اول، نقشه ای از ترکیه با عکس های آتاتورک از تورهای مختلف در سراسر کشور، عکس های کوشک آتاتورک و نقشه ترکیه با خطوط قلم کشیده شده توسط خود آتاتورک آویزان شده است.

بزازستان: سازه، دارای پلان مستطیلی نزدیک به مربع با ابعاد خارجی 60/20 در 60/22 متر می باشد. این تنها بزازستان تک گنبدی در میان بزازستان های ترکیه است.

خانه فرهنگ عثمانی سلطان سلیمان قانونی: سلطنت سلطان سلیمان قانونی به عنوان درخشان ترین دوره در اوج گیری امپراتوری عثمانی شناخته می شود. این خانه در محله ای قرار دارد که سلطان سلیمان قانونی در آن به دنیا آمده است.

مسجد ایاصوفیا: برج ناقوس جای گرفته در سمت غرب کلیسا، به سال ۱۴۲۷ برمی گردد. بقایای سه کلیسای کوچک محراب دار واقع در شمال کلیسا متعلق به دوره ای قدیمی تر است. این سازه معروف در پی فتح ترابزون توسط سلطان محمد فاتح تبدیل به مسجد شده و به یک اثر وقفی تبدیل شد.

موزه شهر ترابزون: موزه شهر ترابزون که با رویکرد موزه داری مدرن افتتاح شد، فرهنگ ترابزون را از گذشته تا به امروز در معرض تحسین بازدیدکنندگان قرار می دهد.

چای: لذت بردن از چای سرو شده در قوری های مسی، همراه با منظره لاجوردی دریای سیاه که مانند بهشت در مقابل ترابزون کشیده شده است، یکی از ضروریات مردم ترابزون است.